www.lynchland.eu

El Pablo

Introverder napisał:

Introverder

El Pablo napisał:

prawdziwek

doggod

mam kilka dygresji. Najpierw jeśli chodzi o biżuterię COOPERA. Tak naprawdę trudno zapewnić, ze była to kategorycznie obrączka. Równie dobrze mógł to być pierścionek. Teraz nie pamietam, ale warto zwrócić uwagę, z którego palca ściąga (lub nakłada) COOPER ten pierścionek. Nie lubię na pozafilmowe dodatki się powoływać, ale w taśmach COOPERA jest informacja, ze COOPER otrzymał od swojej matki pierścionek, który stanowił pamiątkę rodzinną. Nie jest to dla mnie koronny argument, ale może warto wziąć go pod uwagę.

Ileś tam dni przed śmiercią LAURY pojawiła się na moment w jej łóżku ANNIE, która przekazała jej pewną informację na temat COOPERA. Jaką rolę zatem pełni w tym filmie ANNIE?

INTROVEDER podał argument, ze skoro MIKE/BOB żyli między ludźmi, a nie były to realne osoby, to podobna sytuacja mogła być z WINDOMEM. Nie sądzę, by to było fortunne porównanie. BOB/MIKE nie żyli między ludźmi w realu. Były to fantasmagorie poszczególnych osób, które miały problemy psychiczne lub, jak COOPER (choć COOPER powoli już zaczął popadać w jakąś schizofrenię), widziały je w snach. WINDOM EARL brał czynny udział w życiu codziennym mieszkańców miasteczka.

Jestem w stanie się zgodzić z traktowaniem WINDOMA jako pewne, symboliczne alter ego COOPERA, podobnie, jak traktowałbym SZERYFA TRUMANA. Obie postacie z swiata rzeczywistego mogłyby oddawać pewną psychologiczną prawdę o samym COOPERZE.

El Pablo

Introverder napisał:

prawdziwek

El Pablo

Masz rację jak na razie tego typu kobiety udało mi się omijać. Po dłuższym zastanowieniu dochodzę do wniosku że być może masz rację, ale zeby być pewnym najpierw musiałbym dokładnie obejrzeć moment od pojawienia się Annie w Twin Peaks. Jak to zrobię to wrócę do tematu.

prawdziwek

"Miłość" Coopera i Annie wydaje mi się podejrzana, ponieważ prócz wzajemnego zainteresowania nie widzę paru rzeczy charakterystycznych dla zakochanych kobiet, jak "fizyczne" przyklejanie się do faceta przy każdej okazji, czułe słówka. Do tego z ust Annie pada bardzo niepokojąca deklaracja, że po tym jak spędziła tyle lat w klasztorze chciałaby się "odkuć" (nie pamiętam dokładnie sformułowania, ale taki był tego sens). A to mi właśnie bardzo pasuje, do obrazu tego typu kobiet, o których wspomniałem powyżej. Chce się taka pani "odkuć" i szuka frajerów, którzy będą ją adorować, poświęcać jej czas, będą źródłem rozrywek, wprowadzą ją w świat, który jej nie był do tej pory znany. A ponieważ wszyscy w koło albo zajęci, albo zainteresowani kimś innym, zdarza się, że przywiązuje się do jednej konkretnej osoby, która akurat jest wolna i poszukująca. Stąd złudzenie ofiary, że łączy go z tą panią jakaś niesamowita więź. Wystarczy jednak, że okoliczności się zmienią - pani przekona się, że więcej panów okazuje jej zainteresowanie (np. w związku z wyborami miss TP), szybko przerzuci się na kogoś innego, kogoś, kto pokaże jej jeszcze jakieś nowe aspekty życia.

Kolejna rzecz, która umacnia mnie w przekonaniu, że poszukiwana interpretacja musi zakładać, że przynajmniej część tego, co widzieliśmy jest błędną interpretacją faktów dokonywaną przez Coopera, jest psychologiczna niespójność prostych interpretacji. Jeżeli założymy, że Annie kochała Coopera i rzeczywiście została porwana, to jaki wniosek miałby płynąć ze scen w czerwonym pokoju? Mamy osobę zakochaną - Coopera, pragnącą ratować swoją ukochaną, ale z drugiej strony - bezsilną, gdyż wszystko zależy teraz od zachowania Earla. Powiedzmy, że Cooper czuje się zagubiony i bezsilny, z drugiej zaś - jest zdesperowany by uratować Annie. Czy taki stan wystarczająco tłumaczy "opętanie przez demona", "przejście na złą stronę"? W moim przekonaniu - zupełnie NIE! Bo na czym niby miałby polegać "pakt z diabłem" w takiej sytuacji i co by to niby miało dać? Po takim przeżyciu, człowiek może być zdruzgotany, może i rozgoryczony, jednakże trudno sobie wyobrazić, aby takie wydarzenia miały zasadniczo odmienić charakter człowieka i "łagodną owieczkę" przemienić w "drapieżnego wilka".

A teraz załóżmy, że Cooper łudzi się co do tego, że Annie go kocha i nie ma żadnych porywaczy - co najwyżej - inny kochanek. Teraz owszem, jestem w stanie sobie wyobrazić podobną przemianę. Zasłony opadają, do Coopera dociera prawda o Annie, przypomina mu się przeszłość. Złość, chęć zemsty i inne negatywne uczucia to standard w takich warunkach. Jeśli ktoś nie pójdzie w miarę szybko po rozum do głowy, mogą wyniknąć z tego bardzo przykre konsekwencje.

Żeby była jasność - uważam, że jestem na etapie poszukiwań. Moja interpretacja to jeszcze wersja robocza, która ma wiele luk. Nie zależy mi, aby przekonywać do niej. Chętnie zapoznam się z innymi, ale oczekuję od nich, że rozwiążą jakoś ów problem "psychologicznej niespójności".

prawdziwek

Dodam jeszcze, że hipoteza odrzucenia Coopera przez Annie wydaje się bliska zamysłowi pierwotnego, niezrealizowanego scenariusza ostatniego odcinka (Zamykające się przed Cooperem drzwi do pokoju, gdzie przebywa Annie), co było dyskutowane w innym wątku.

Introverder

Poza tym w pierwotnym scenariuszu pamiętam, że rozbudowana była scena dziejąca się między Earle'm a Annie w samochodzie.. Nawet to wydaje mi się wytworem jego wyobraźni! On tak tłumaczy sobie jej zdradę - że ona nie chciała go zostawić, że była jakaś zewnętrzna okoliczność - porwanie, tłumaczy sobie, że Annie nigdy by go tak normalnie nie zostawiła..

Co do pierwotnego scenariusza, muszę cholera do niego zajrzeć, jak też obejrzeć cały serial raz jeszcze, a że "chwilę" to zajmie, dlatego się tak zbieram..

Jeśli wersja z drzwiami jest prawdziwa - a nie mam powodu Ci nie wierzyć - to rzeczywiście wskazuje, że Cooper "jej nie ma".

I już dokładnie nie pamiętam, ale pamiętam, że w pierwotnym skrypcie była cała MASA dialogów i nawiązań do relacji Earle = Cooper, co też podaję nie bez kozery, a dodatkowo zapamiętałem pewną scenę dziejącą się w Northern Hotel, kiedy Cooper przemierza korytarze, znowu pojawia się bodajże Earle i właśnie wtedy zamykają się drzwi, a dodatkowo pamiętam, że widzi tam innego Coopera - tą pierwotną wersję doppelgangera (wersja z kruczoczarnymi oczami), które moim zdaniem mogą w tym momencie symbolizować pustkę, jaką czuje nasz Dale, kiedy dociera do niego prawda.. Naprawdę szkoda, że nie trafiło to ostatecznie do finałowego odcinka.

Plus jeszcze chętnie obczaję wręcz komiczną scenę, kiedy Earle siedzi w "sali tronowej" i wjeżdża Bob w stroju pielęgniarza, coś takiego. Warto myślę odwołać się do tych konkretnych scen. Spróbuję wkrótce uzupełnić wiedzę o te brakujące luki..

Introverder

Prawdziwek napisał:

Atreides

Ja daje zdecydowane ,,nie,,. Samo szukanie odpowiedników postaci ze świata realnego ze światem tajemniczym jest już wystarczająco wnikliwe.Stąd postacie Windoma i Coopera traktuje jako realne więc nie mogą być jedną całością.To mogłoby sie sprawdzic w jednym filmie ,a nie w serialu ,który ma wystarczająco dużo swoich ,,zwichnięć ,, Smile

konetzke

Na dziś mój głos brzmi nie, nie mieści mi się to po prostu w głowie. Ale poczytam, przeanalizuję i zobaczę co się stanie (przy okazji, przydałaby się opcja "drukuj wątek"). Co prawda oddałem już głos, ale biorąc pod uwagę czas jaki będzie mi potrzebny na przestudiowanie materiału... Rolling Eyes

Atreides

mimo iż już głosowałem,postanowiłem bardziej sie temu przyjrzeć.Jeśli chodzi o fizyczne kwestie to na ,,nie,, przemawiają:- minięcie sie Coopera i Windoma w great nothern 2-scena ,gdy Windom siedzi w ,,RR,, i pojawia sie Cooper ,3- no i samo porwanie Annie,gdzie Earl przebrany jest za pieńkowa dame...

Ale jeśli Earl to ,,drugie ja,, coopera,to wydarzenia z czarnej chaty i ,,poczekalni,, nabierają sensu.Dusza Coopera zostaje zabrana przez Boba,a on sam wydostaje się z chaty w ciele Dale,a.Poza tym zapytanie agenta Jeffriesa w FWWM odnosnie Coopera,tak jakby wiedział,że w przyszłości Dale zostanie opanowany przez Boba,lub aluzja do wyczynów Windoma czyli Dale,a....Kolejna scena to aresztowanie Lelanda i pytanie Boba do coopera o wydarzenia w pittsburgu.
I jeszcze wzmianka o słowach Jeana Reanult do Coopera podzczas obławy .Sugeruje on,iż to Cooper jest sprawcą całego nieszczęścia jakie dotknęło Twin Peaks..jakoby je ściągnął wraz z sobą(obejrzyjcie dokładnie tą scene)

Oczywiście wszystko co napisaliście powyżej jest jak najbardziej możliwe i ma sens.Myślę ,że gdyby Lynch zamierzał kręcić 3 sezon,aspekt Cooper/Windom nie istniałby ,a ostatni odcinek nie byłby tak.....,,skumulowany,,