www.lynchland.eu

Gość

Jako kobieta muszę stanąć w obronie Annie. Zrobiliście z niej Femme Fatale, ale nie wzieliście pod uwagę pewnych aspektów. Annie powiedziała, że po latach w klasztorze chciałaby "się odkuć", ale powiedziała również "wszystko jest dla mnie jeszcze takie nowe i dziwne". Ludzie, przecież ona wyszła po paru latach z klasztoru, trafiła tam po tym jak zranił ją jakiś chłopak, w bardzo młodym wieku (jak wynika z wypowiedzi Normy). Z jej strony to nie była bierność, ale nieufność i brak doświadczenia. Osoba raz mocno zraniona będzie ostrożnie dawkować uczucia. Chcielibyście żeby zachowywała się jak doświadczona lafirynda? (poza tym nie wiem czy pójcie do łóżka po paru dniach znajomości to taka bierność). Co do ich związku ja odniosłam przeciwne wrażenie, sposób w jaki oni na siebie patrzyli sprawiał, że dostawałam normalnie gęsiej skórki, a właśnie ten brak tego "obłapywania się" sprawiał, że to uczucie wydawało się być takie czyste i niewinne. Zauważcie natomiast, że w całym serialu tylko związek Bobbego i Shelley przetrwał (chociaż nie zdziwiłabym się gdyby w potencjalnej części dalszej Leo nagle wylazł z lasu). W TP jst duzo rzeczy niewytłumaczalnych i dziwnych, i o ile tezę że Earl to alter ego Coopera pozostawiam jeszcze sobie do głębszej analizy, to tezę jakoby Annie była jakąś Feme Fatale skreślam od razu. Może to dlatego, że jestem kobietą i widzę "te" rzeczy trochę inaczej, dla mnie język ich ciał, spojrzenia, ostrożnie dobierane słowa wyznań świadczą o głębokim, wzajemnym uczuciu, takim szczerym nie w stylu "biurowego romansu", to było takie powolne odkrywanie siebie, jakby obydowje po przejściach nie chcieli niczego zapeszyć.
Co do głównego tematu. Wg. mnie Cooper by ratować Annie oddał to co w człowieku najcenniejsze, czyli duszę, Earl uznał że tylko taka zemsta będzie w stanie powetować jego stratę. Nie jest więc to dla mnie ta sama osoba. Earl zabawił się w Boba, co tego z kolei wkurzyło. Ja to widzę w ten sposób, ale obejrzę jeszcze raz i zwrócę uwagę na rzeczy o których pisał Introverder w temacie i wtedy dopiszę wnioski. Nie raz zdarzało mi się spostrzegać pewne rzeczy w filmach Lyncha dopiero po 10 obejrzeniu....Ale tezę o Annie jakoby nie kochała Coopera zdecydowanie odrzucam, po prostu czuję to jak opisałam wyżej.

Introverder

Przyznam Mycho (nie śmiem powiedzieć Myszko, hehe Very Happy

- żartuję mam dobry nastrój - to dlatego Very Happy

), że oglądając jeszcze raz serial zwrócę szczególną uwagę na "język ciał" między Annie a Cooperem i zastanowię się raz jeszcze nad aspektem prawdziwości jej uczuć i kontekstu fragmentu o "odkuciu się" do całości.. Wygląda na to, że bardzo lubię spiskowe teorie Very Happy

, ale nieraz już się okazywało, że spiskowe teorie nie są tak bardzo odległe od prawdy, jakby się wydawało na początku Very Happy

.

P.S. Jedno wiem za to już teraz - co do "prawdziwości" (przez "prawdziwość" mam na myśli, to że jemu na niej b. zależało, co raczej nie jest kwestią sporną w tym kontekście..) uczuć Coopera możemy być spokojni, więc pozostaje Annie Razz

.

prawdziwek

Introverder

Ja myślę Prawdziwku, że za bardzo generalizujesz i opierasz swoje osądy na podstawie własnego przypadku, doświadczenia..

Wg mnie "czyste" i "niewinne" zależy w dużej mierze od tego, kto jakie priorytety obierze za najważniejsze i od osób.. Po prostu nie traktuję przypadku Coopera i Annie, jako generalnego wniosku na temat prawdy w relacjach damsko-męskich, bo do tego to sprowadzasz, zakładając to "z góry" i na tym zdajesz się opierać swoje przekonanie/swój osąd.. Bo jeśli Annie chciała się "odkuć" i "zażyć życia" to owszem, możliwe, ale to zależy od osób rozpatrując to OGÓLNIE. Obydwoje przyjęliśmy natomiast, że Annie reprezentuje pewien typ kobiet, ale nie znaczy to, że wszystkie na Boga sa takie same - bo ja tu widzę, że stawiasz pewien znak równości, który w Twoim odczuciu pasuje do każdej sytuacji!

Zresztą co do interesowności, czy oceniając w ogóle naturę ludzką to rozróżnienie jest właściwe? Bo jeśli np. założymy, skądinąd pewnie trafnie, że wchodzenie w trwałe związki, jest pewnym elementem stabilności, to czy interesownością nie można by nazwać nawet samego faktu, że obie strony liczą - skądinąd chyba racjonalnie - na wzajemne, obupólne korzyści (jak choćby stabilizacja - przy założeniu jeszcze, że obydwoje partnerzy potrafią zadbać o siebie/zarobić na siebie, więc mam tu na myśli bardziej stabilizację psychologiczną..) wynikające z samego faktu, dla którego ludzie łączą się w związki..

Nie chcę tego rozstrząsać, ale obawiam się, że starasz się na przykładzie Annie, zbudować ogólny obraz kobiety i relacji damsko-męskich. Ja tak to odebrałem i na podstawie własnych doświadczeń twierdzić, że tak zawsze już jest...

pjhmoon

Dlaczego sądzicie, że słowa prawdziwka o Annie sa nietrafione. Przeciez po to jest sztuka nawet serial tv, żeby dawać kazdemu moznosc widzenia spraw w biegu zwyklych dni niezauwazalnych na wiele sposobów.
A że taka postać zaistniała i ze kierował nia takze strach (przed samotnoscią) to nic nadzwyczajnego. Latwiej nawet niz zbić teze Prawdziwka jest postawic inna o nieistnieniu milosci miedzy Coperem a Annie. Dziewczynie, ktorą wprowadzili scenarzysci po FWWM. Tu nalezy szukac. Sam film powinien nazywac sie milosc i strach czyli twin peaks.

Introverder

1. O co to się stało pjhmoon, że zmieniłeś avatara? Very Happy

Introverder

Ja sądze, że generalnie w tym przypadku może tak być, nie podoba mi się natomiast uogólnienie na wszystkie przypadki i prawdopodobne tworzenie ogólnego wizerunku współczesnej kobiety na podstawie własnych doświadczeń..

Ja myślę Prawdziwku, że za bardzo generalizujesz i opierasz swoje osądy na podstawie własnego przypadku, doświadczenia..

Wg mnie "czyste" i "niewinne" zależy w dużej mierze od tego, kto jakie priorytety obierze za najważniejsze i od osób.. Po prostu nie traktuję przypadku Coopera i Annie, jako generalnego wniosku na temat prawdy w relacjach damsko-męskich, bo do tego to sprowadzasz, zakładając to "z góry" i na tym zdajesz się opierać swoje przekonanie/swój osąd.. Bo jeśli Annie chciała się "odkuć" i "zażyć życia" to owszem, możliwe, ale to zależy od osób rozpatrując to OGÓLNIE. Obydwoje przyjęliśmy natomiast, że Annie reprezentuje pewien typ kobiet, ale nie znaczy to, że wszystkie na Boga sa takie same - bo ja tu widzę, że stawiasz pewien znak równości, który w Twoim odczuciu pasuje do każdej sytuacji!

Zresztą co do interesowności, czy oceniając w ogóle naturę ludzką to rozróżnienie jest właściwe? Bo jeśli np. założymy, skądinąd pewnie trafnie, że wchodzenie w trwałe związki, jest pewnym elementem stabilności, to czy interesownością nie można by nazwać nawet samego faktu, że obie strony liczą - skądinąd chyba racjonalnie - na wzajemne, obupólne korzyści (jak choćby stabilizacja - przy założeniu jeszcze, że obydwoje partnerzy potrafią zadbać o siebie/zarobić na siebie, więc mam tu na myśli bardziej stabilizację psychologiczną..) wynikające z samego faktu, dla którego ludzie łączą się w związki..

Nie chcę tego rozstrząsać, ale obawiam się, że starasz się na przykładzie Annie, zbudować ogólny obraz kobiety i relacji damsko-męskich. Ja tak to odebrałem i na podstawie własnych doświadczeń twierdzić, że tak zawsze już jest...

Introverder

pjhmoon

Introverder

Prawdziwku po prostu chodzi mi ogólnie bardziej żebyś rozbudował swoją myśl (na temat tej "współczesnej"/wybrednej kobiety..), co mnie interesuje i jak szeroko rozciąga swój pogląd i czy jest to ogólna myśl odnosząca się do "współczesnej kobiety", w rozumieniu każdej współcześnie myślącej kobiety.. Zasadniczo o to mi chodzi.

pjhmoon

Mowisz o "byciu" (adorowana) a ja pisze o checi i celu tegoz zjawiska.
i kto tu pisze o zdzirach ..naprawde Wink

Poza tym co Ty masz za podpis?

prawdziwek

Intoverder.

Ja nie wiem o czym Ty momentami piszesz. W twojej krytyce nie rozpoznaję własnych sądów, do których miałaby się odnosić. Nie buduję nigdzie na przypadku Annie ogólnej tezy o kobietach. Raczej posługuje się pewnymi teoriami, by wyjaśnić mój sceptycyzm wobec tezy, że Annie daje Cooperowi jakiekolwiek dowody miłości. W świetle mojej interpretacji, nie daje, bo istnieją na tym świecie pomyłki, wedle tego samego schematu, który opisałem.

Ponadto, czy chcesz zaprzeczyć, że podtekst seksualny jest dla związku perspektywiczny, a między Annie i Dalem go nie ma? Nie chcę twierdzić, że nie jest możliwa przemiana miłości platonicznej w związek, ale jeśli ta pierwsza zbyt długo trwa, powinna się zapalić komuś odpowiednia lampka ostrzegawcza. A zatem dlaczego nie pali się interpretatorom, którzy chcą koniecznie widzieć w Dale'u i Annie idealną parę? Wybaczcie, ale ja myślenia życzeniowego nie uznaję.

A już w ogóle skandalem jest mówienie w tym kontekście o dziwkach itp. Co ma niby mieć wspólnego wybredność, albo dążenie do zbliżenia z kimś, kto się komuś podoba z prostytuowaniem się. Nic. Ja nie oceniam kobiet, jedynie pragnę je nieco odidealizować.

A co do źródeł mojego sądu o kobiecej psychice: są nią różnego rodzaju teorie, przede wszystkim socjobiologiczne, które potwierdzane są przez "rasowych podrywaczy". Możesz znaleźć wiele na ten temat w internecie, a wszystko właściwie na tę samą nutę. Teorie te oparte są na doświadczeniu, badaniach, eksperymentach, opiniach psychologów, relacjach uwodzicieli, a nie na tym, co się komu wydaje (bo ja takich ostatnich nie cenię.) Równanie, które podałem, to uproszczenie - ale ono coś ilustruje: nieśmiałość w zabieraniu się do rzeczy nie jest czynnikiem, który komukolwiek może w czymś pomóc. A odrobina śmiałości nigdy nie zaszkodzi.

Ale pocieszę Cię Intro: wedle moich przekonań, co do kobiecej psychiki, Ty prezentując postawę pięknoducha przekonanego o różnorodności ludzkiego podejścia do miłości zwiększasz swoje szansę, na poderwanie którejś z forumowiczek, ja natomiast, wykazując postawę cynika przekonanego o istnieniu prostych praw rządzących tym, jak ludzie się dobierają strzelam sobie w stopę Smile

Także punkt dla Ciebie Smile

Introverder

prawdziwek

Z tymi szansami u forumowiczek, to oczywiście żart. Wiadomo, że nie o to chodzi, zwracam jednak w ten sposób uwagę na to, że głoszenie pewnych twierdzeń jest czasem niepraktyczne i dlatego wiele osób od początku nie dopuszcza myśli, że mogą być prawdziwe. Ja wierzę w to, że może istnieć prawdziwa wielka i trwała miłość, natomiast nie wierzę w to, że jest to idylla, że może mieć "czysty" i "niewinny" charakter etc. Po prostu takie rzeczy się nie zdarzają. A kto sądzi inaczej, niech wskaże choć jeden przykład udanego związku, opartego na czystości i niewinności.

Ale w tym kontekście ważniejsze od moich poglądów jest to, że istnieją pewne racje, by sądzić, że Lynch też chciałby coś podobnego powiedzieć. Albowiem takie demaskowanie mitów na temat relacji międzyludzkich charakteryzuje całą jego twórczość. Generalnie, jeśli coś jest zbyt piękne, musi okazać się fałszywe. Ja interpretuję to co widzimy w ostatnich odcinkach TP jako w sumie nieskomplikowaną metaforę:

Kobieta po ciężkich doświadczeniach zamknęła się w sobie i teraz postanawia znowu otworzyć się na świat. Interesują ją nowe doświadczenia, odrobienie zaległości, przeżycie tego, co ją do tej pory mijało. Towarzystwo Coopera wydaje się jej atrakcyjne, bo facet poświęca jej sporo uwagi, wprowadza w świat nowych doznań. Jej zainteresowanie Nim jest ściśle powiązane z tym pierwszym. Wybory miss TP to moment, w którym bohaterka uświadamia sobie swoją wartość - podoba się, a co za tym idzie, ma szanse przeżywać kolejne doznania, tym razem bez pomocy Coopera. "Porwanie" jest natomiast fantazją Coopera, idiotyczną próbą usprawiedliwienia postępowania Annie, podobną do tej, jaką widzimy w "Zagubionej Autostradzie", gdy Allice rozbiera się przed gangsterem z przyłożonym do głowy pistoletem.

Żeby była jasność, nie uważam, aby zachowanie Annie miało cokolwiek wspólnego z byciem "dziwką", "ździrą" etc. To jest pewien typ, który ma takie a nie inne zapatrywania na cel związku. Twierdzę, że jest to dość charakterystyczny sposób myślenia dla kobiet niedoświadczonych, które czuły się długi czas niedoceniane i nagle poczują ów "wiatr w żaglach" w związku ze wzrostem zainteresowania swoją osobą.

pjhmoon