www.lynchland.eu

prawdziwek

Stary kelner wydaje mi się poczciwy. On przynosi tę "dobrą" kawę. Problem w tym, że nie powstrzyma w ten sposób działań Karła.

prawdziwek

Introverder

Ja go też lubię. Możliwe, że przynosi "zwykłą" kawę, a dopiero sztuczki Karła sprawiają, że się zmienia...

Fajnie by było jakbyś sięgnął do tego momentu filmu, kiedy Olbrzym mówi: "One and the same". Wydaje mi się to ważniejsze niż początkowo przypuszczałem.
Scena wygląda tak: zjawia się Olbrzym, siada na drugim fotelu (obok Karła) i wypowiada tę kwestię. Kiedy to mówi Karzeł potakuje głową.

Dla mnie pozostaje jasne, że Olbrzym jest dobry (nie mam co do tego żadnych wątpliwości), o tyle, jeśli idzie o Karła skłaniałbym się do wersji, że jest "zły". Nie da się ukryć (o czym już wcześniej pisałem), że on tam (mimo niskiego wzrostu) rządzi.

prawdziwek

Introverder

Introverder

Powiem szczerze - "stany skupienia kawy" jako alegoria przyszłych losów Dale'a w Białej/Czarnej Chacie wydaje mi się zbyt banalna, a jednocześnie "śmiertelnie" celna.

Introverder

prawdziwek

Introverder

Bycie dobrym to nie "frajerstwo", to niejako "podskórny obowiązek".

Napisałem, że człowiek jest z natury dobry. Myślę, że to zależy od tego, która z naszych stron (jasna czy "ciemna") przeważa i dyktuje nam, co mamy robić.

Zaś lynchowska koncepcja "własnego sumienia" jako "kata na żywym organizmie" nie jest dla mnie do zaakceptowania, stąd jestem tym mocniej po stronie własnej koncepcji na temat prawdy o BOB-ie, czy Mike'u.

Jeśli sumienie się w nas odzywa, to dlatego, że postąpiliśmy źle. Sam się zastanawiam, jak pogodzić to z własnym "egoizmem", który cechuje każdego, ale są przecież ludzie-altruiści, którzy z dobroci serca niosą pomoc potrzebującym. Można dyskutować o ich prawdziwej motywacji, ale czy to ważne?

Skupmy się jednak na analizie postaci Olbrzyma oraz Kelnera. Olbrzym pełni inną zupełnie rolę niż Kelner - ten drugi jest tępy i właściwie analiza jego osoby nie ma większego sensu, bo tak naprawdę, coś nowego o nim dowiadujemy się jedynie ze sceny, kiedy sprowadza majora Briggsa na "ostateczną konfrontację". Owszem jest uprzejmy, miły (pomijając jego "ułomności"/sklerozę/demencję starczą), ale wiele więcej się nie da powiedzieć o tej postaci: w sile wieku, niedługo kopnie w kalendarz i to co wyżej "Pan Ślinianka" (czy jak go nazwał Albert). Innymi słowy nie jest zbyt ciekawa do analizy.

Zaś Olbrzym już nieporadny nie jest i to zadaje kłam "alegoryzowaniu" postaci Starca w ten właśnie sposób. Nie wiem, jak Wy, ale ja zawsze miałem wrażenie, iż Olbrzym zjawia się o te 5 minut za późno. Jest dobroduszny, przyjaźnie nastawiony oraz łagodny - nie boimy się go, bo wiemy, że wszystko co się z nim wiąże jest dobre.

prawdziwek

prawdziwek

Skleroza? To się nawet zgadza. Dobro nie powinno być pamiętliwe...

Introverder

Introverder

I tak wydaje mi się to pewnym nadużyciem, "użycie" Staruszka w tej roli/funkcji.

Aha, rozumiem, postać Starca właśnie pokazuje jego słabość - wynikającą z wieku, artretyzmu i postępującej demencji. Zaś użycie w roli Olbrzyma "silnego chłopa" pokazuje prawdziwą naturę dobra (dla tych, co w nie wierzą).

Niesamowite..

prawdziwek