www.lynchland.eu

doggod

[quote="Anonymous"]

Gość

[quote="doggod"]

doggod

[quote="Anonymous"]

prawdziwek

Umówmy się, że aby z rozmowy z twórcą coś wyciągnąć sensownego, trzeba wiedzieć, o co pytać. I nie ma gwarancji, że w czasie całkiem nawet długiej rozmowy cokolwiek się ciekawego dowiemy, bo nawet jak my będziemy pytać, twórca nie musi chcieć szczerze rozmawiać, czy w ogóle dzielić się swoją wizją. Niby dlaczego miałby to robić? Przecież on już swoją wizję uwiecznił na taśmie filmowej. Argumenty przedstawione tu przez arcyszanownego Gościa, świadczyłyby raczej o tym, że miesza totalnie różne płaszczyzny analizy.

To, że Lynch tworzy spontanicznie, że zmienia często zdanie i zamiary, to jest rzecz powszechnie znana. I żaden argument za tezą, że dzieło nie ma głębszego sensu. Czym innym jest bowiem kontekst tworzenia, a czym innym odbioru gotowego dzieła. Tak samo, jeżeli genialnemu naukowcowi przyśni się dajmy na to jakiś nowy wzór fizyczny, przełomowy dla nauki, nie znaczy, że nie będzie on miał wartości naukowej (bo przecież się przyśnił, więc był efektem procesu chaotycznego).

Pracować na planie można w różny sposób, ale ktoś podejmuje decyzje o zakończeniu zdjęć, ktoś wybiera te sceny i montuje je w większą całość. A następnie ktoś podejmuje decyzję, że dzieło w tym a nie innym kształcie trafia na ekran. Na każdym z tych etapów jest miejsce na wizję artystyczną. Interpretacja dzieła nie zakłada bynajmniej, że ono od momentu powstania pierwszego kadru było skrupulatnie zaplanowane. Widzę, że Gość jest kolejnym dyskutantem nie dostrzegającym tej prostej, aczkolwiek subtelnej różnicy.

Nawet gdyby założyć, że twórca postępuje wyłącznie intuicyjnie i chaotycznie, to i tak nie znaczy, że dzieło to powstało w próżni. Lynch ewidentnie bawi się symbolami i nawiązaniami do innych filmów i już przez to, nawet przyjmując karkołomną tezę, że robi to chaotycznie, jego dzieła zyskują odniesienie do określonego kontekstu kulturowego.

Wydaje mi się, że to wszystko, co powiedziałem wyżej to straszne banały. Jednak ze smutkiem stwierdzam, że dziś o sztuce najchętniej rozprawiają ludzie pozbawieni elementarnej wrażliwości, którzy dyskutują tak, jakby te banalne prawdy nie obowiązywały. I w dodatku w swojej bezczelności czepiają się interpretacji tych, którzy w przeciwieństwie do nich poświęcili odrobinę czasu na namysł nad dziełem.

doggod

prawdziwek

doggod

prawdziwek

Dyskusja na jakikolwiek temat jest traktowana przez wielu ludzi wyłącznie jako forma towarzyskiej rozrywki. Wielu osobom obce są prawa dyskusji merytorycznej (bo niby skąd mają je znać?), a słowa, które padają na forum oceniają w kategoriach stosowności ich wygłoszenia w niezobowiązującej pogawędce. Ja przyznaję się do tego, że nie przestrzegam zasad kurtuazji charakterystycznej dla towarzyskich pogawędek. Ale poważna dyskusja o sztuce, filozofii, nauce itp. rządzi się prawami dyskusji akademickiej, a nie kurtuazyjnej.

Poza tym, gdy ludzie mówią o "prawie do posiadania poglądów", najczęściej mają na myśli o to, aby ich się traktowało ich zdanie jako tak samo ciekawe i wartościowe i dobrze uzasadnione, jak własne. Przecież na forum nie ma żadnej cenzury - każdy może wygłaszać, co mu się podoba, jak i oceniać posty innych. I ja z prawa do do oceny, korzystam bardzo chętnie, co się wielu nie podoba. Bo to, co zgodnie z regułami merytorycznej dysputy jest ostrym zaznaczeniem swojego stanowiska, zgodnie z regułami towarzyskiej pogawędki, jest "wywyższaniem się".

Do tego dochodzi małostkowość. Ja tego nie rozumiem, bo gdy widzę kogoś bardziej sprawnego w dyskusji, lepiej merytorycznie przygotowanego niż ja, to bardzo mnie to cieszy, gdy mogę z taką osobą pogawędzić. Natomiast wiele osób odczuwa w podobnej sytuacji resentyment: "Jak on śmie się tak wywyższać?" I to właśnie powoduje, że nie jest mi specjalnie żal, jeżeli ktoś taki nie chce ze mną rozmawiać. Bo jaka korzyść z rozmowy ze słabo przygotowaną do dyskusji małostkową, zakompleksioną osóbką, która niewiele ma interesującego do powiedzenia? Żadna.

A jak widać na załączonym obrazku, ludzie, których najbardziej interesuje meritum, a nie gry towarzyskie, potrafią dyskutować na poziomie ze wzajemnym szacunkiem, mimo dawnych zaszłości i utarczek. Gdyż mają świadomość, że będzie to zapewne z korzyścią dla obu stron.

MONA26 · Gość

Trafiłam tu przypadkiem po obejrzeniu FWWM. Chciałam się odnieść do ostatniej wymiany zdań między Panami Gość i doggod. Ewidentnie ton wypowiedzi Pana doggod jest autorytatywny i bardzo nie sympatyczny. W ogóle zauważyłam tu małe kółeczko wzajemnej adoracji Panów doggod i prawdziwek. Nie chciałabym z wami Panowie na co dzień żyć w jednym mieszkaniu. Macie Panowie paskudne charaktery. Zmykam z tego forum bo zaraz zostanę obrażona za pomocą słów, których nie zrozumiem. A stanie się tak ponieważ, ja widzę sporo racji w argumentach gościa, a Panowie doggod i prawdziwek są niewychowanymi "burakami", w eleganckich garniturkach. Nikogo Panowie nie oszukacie Smile

Możecie nawzajem wzmagać w sobie przekonanie o waszej wybitnej inteligĘcji, ale to nie zmieni faktu, że jesteście po prostu chamami, którzy dowartościowują się za pomocą tego forum. Nie mówię na podstawie tylko tej dyskusji. Żal mi Panów...

doggod

Gość

doggod

doggod

MONA26 · Gość

"Jeśli ktoś postrzega sztukę jako produkt konsumpcyjny, często o zracjonalizowanym pochodzeniu i przekonaniu, że twórca posiada jedynie jednowymiarowy (świadomy) czynnik kreujący alternatywną rzeczywistość, pozbawiając go jednocześnie nieświadomych (podświadomych) determinantów procesu tworzenia, to w sumie nie można oczekiwać niczego więcej." - do tego odniosłam się w trzech pierwszych punktach poniżej. Reszta punktów dotyczy twojego ostatniego posta.

1. "Jeśli ktoś postrzega sztukę jako produkt konsumpcyjny..."
Konsumpcja to zażywanie w celu zaspokojenia ludzkich potrzeb. KAŻDA forma sztuki ma charakter konsumpcyjny.

2. Racjonalizacja pochodzenia jest naturalną potrzebą.

3. Wszystko co robimy, nawet struganie patyka na ognisko, jest efektem działania świadomości i podświadomości, więc to co powiedziałeś to straszny banał.

4. Zdefiniuj wobec tego czym jest sztuka skoro, to takie łatwe.

5. Nagle okazuje się, że sztuka jest skomplikowanym tworem? Sama definicja w wikipedii to kilka stron. To dlaczego sugerowałeś tamtemu gościowi, że nie wie czym jest sztuka, skoro sam masz problem z definicją? Trochę to było zagranie nie fair, zwłaszcza, że tamten kolo może mieć ze sztuką więcej wspólnego niż ty czy ja.

6. Nie prosiłam o waloryzację sztuki. To unik z Twojej strony. Co mnie obchodzi porównanie Mozarta do dico polo? Wiem, że dzisiaj ludzie widzą sztukę we wszystkim, nawet w kolesiu zwisającym na lianie, z bananem w dupie, nad krokodylami, jednak umówmy się disco polo nie ma ze sztuką nic wspólnego.

7. Co do komunikacji w sztuce, to zrozumiałam już o co ci chodziło. Uważam jednak, że się mylisz. Proces czy forma tej komunikacji wcale nie jest skomplikowana, po prostu nie ma granic i może mieć dowolną formę.

8. O sztuce można mówić w kontekście danej kultury, zwłaszcza w czasach gdy sztuka była wyrazem form magicznych. Sztuka kiedyś pełniła rolę bardzo precyzyjnego przekaźnika woli szamana, miała charakter czysto użytkowy. Jednak dzisiaj trudno mówić o statusie kulturowym wypchanego konia. Sztuka stała się powszechna i trafia do powszechnego grona odbiorców. Każdy dzisiaj może tworzyć sztukę, więc pokusiła bym się raczej o twierdzenie, że skoro wartość sztuki determinuje odbiorca to kontekst kulturowy jest kompletnie rozrzedzony.

Dzisiaj sztuką jest już wszystko. Jak widać dla ciebie sztuką jest karzeł wpieprzający kukurydze, ok. Niestety masz prawo do takiej opinii. Na moje szczęście są ludzie, którzy zajmują się zawodowo wyceną wartości sztuki w kontekście kulturowym i są trochę bardziej konserwatywni. Nie ważne czy to szumy zamiast muzyki, czy reality show, rozkładające się zwłoki , czy po prostu seria niezrozumiałych obrazów, zawsze ktoś doszuka się w tym sztuki. Bo skoro tego nie rozumie, to musi to być sztuka Smile

Wasze prawo. Jednak jeżeli tamten gość mówi prawdę i rozmawiał z Lynchem na temat jego procesu twórczego, to doszukiwanie się w tym filmie czegoś więcej jest po prostu ekscentryzmem intelektualnym. Zwłaszcza wasza próba racjonalizacji tego filmu wypada śmiesznie. Jeżeli zrobię zdjęcie naświetlając je 30 razy w zmiennych warunkach i potem usłyszę opinię jakoby twórca tego zdjęcia chciał przekazać odbiorcy, że wszystko jest marnością poza uległością, to pęknę ze śmiechu. Nie napinajmy się tak koledzy, niektóre rzeczy służą rozrywce a nie sztuce. Traktujcie życie i samych siebie mniej poważnie bo zwariujecie. Dla mnie ten film jest rozrywką i ze sztuką nie ma nic wspólnego. Poza tym doszukiwanie się w nim jakiegokolwiek głębszego, racjonalnego przekazu uważam za chybiony pomysł. Wystarczy przeczytać wasze analizy by dojść do wniosku, że przekaz uporządkowany, jest równie absurdalny, jak przed analizą. Możecie uważać ten film za wielki przejaw sztuki, nikt wam nie broni. Jednak nie wmawiajcie innym, ze to wy macie rację i nie traktujcie z góry ludzi ,którzy na sztukę patrzą w bardziej konserwatywny sposób. Dla was ten film ma sens a dla kogoś innego nie i tyle.

doggod

"Traktujcie życie i samych siebie mniej poważnie bo zwariujecie. Dla mnie ten film jest rozrywką i ze sztuką nie ma nic wspólnego. "
=================================================

Skoro tak, to OK. Dalsza rozmowa jest zbędna.

"Poza tym doszukiwanie się w nim jakiegokolwiek głębszego, racjonalnego przekazu uważam za chybiony pomysł. "
=======================================

Masz prawo tak sadzić. Czy ktoś powiedział, zenie masz prawa?

"Wystarczy przeczytać wasze analizy by dojść do wniosku, że przekaz uporządkowany, jest równie absurdalny, jak przed analizą. "

Co jest konkretnie absuradalne?

Możecie uważać ten film za wielki przejaw sztuki, nikt wam nie broni. Jednak nie wmawiajcie innym, ze to wy macie rację i nie traktujcie z góry ludzi ,którzy na sztukę patrzą w bardziej konserwatywny sposób. Dla was ten film ma sens a dla kogoś innego nie i tyle.
==============================

Prosze podac cytat któregoś z nas, ze wmawiamy komuś, że mamy rację i traktujemy kogoś z góry. Konkretne cytaty... W przeciwnym razie taka rozmowa niema sensu.